برخی احکام موسیقی و غنا

آیا یک آهنگ، می تواند مشترک در مجلس لهو و غیر آن بوده و دارای دو حکم باشد؟

فرآوری: حجت الاسلام تیموری- بخش احکام اسلامی تبیان

نواختن، پخش و گوش دادن به آهنگهای لهوی حرام است، هر چند در اماکن عمومی باشد. با آنکه برخی از هر آهنگی می توانند استفاده نامشروع کنند، اما موسیقی مشترک معنا ندارد، بلکه موسیقی یا جزو آهنگهای لهوی است و یا خیر و تشخیص آن بر عهده خود مکلف است، البته برخی از مراجع تشخیص آن را بر عهده عرف متدیّنین دانسته اند.

حضرت آیت الله العظمی خامنه ای (مد ظله العالی):

هر موسیقى که به نظر عرف لهوى مضل عن سبیل الله باشد، حرام محسوب مى شود و تشخیص موضوع هم موکول به نظر عرفى مکلّف است و اگر موسیقى این گونه نباشد به خودى خود اشکال ندارد.

حضرت آیت الله العظمی سیستانی (مد ظله العالی):

اگر موسیقی مناسب مجالس لهو و لعب باشد شنیدن و نواختن آن حرام است.
(مقصود از مناسب مجالس لهو و لعب آن است که شنونده موسیقی یا آهنگ ترانه ای - مخصوصاً اگر در چنین اموری اهل اطلاع باشد - تشخیص بدهد که این آهنگ در مجالس معصیت و فسق استفاده می گردد و یا اینکه مشابه آن است).

حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (مد ظله العالی):

همه صداها و آهنگ های مناسب لهو و فساد حرام است و غیر آن حلال است و تشخیص آن با مراجعه به اهل عرفِ متدین است.

حضرت آیت الله العظمی نوری همدانی(مد ظله العالی):

چنانچه جزو آهنگهای لهوی باشد، نواختن، پخش و گوش دادن آن حرام است.

موسیقی و غنا چیست؟

فقهای عظام از دیر زمان در مفهوم (غنا) و (موسیقی) اختلاف داشته و دارند. برخی بر این باورند که هر موسیقی ای غنا نیست، ولی هر غنایی موسیقی است. گروهی دیگر بین غنا و موسیقی تفکیک قائل نشده اند و در بعضی از مصادیق به تباین معتقدند. برخی گفته اند: (صُوت المطرب مع الترجیع; صدای طرب انگیزی که با چهچهه توأم باشد). بعضی قید مجلس لهو را آورده اند و ٦ این اقوال متضاد ناشی از عدم دست یابی به یک تعریف جامع و صحیح از موسیقی است. مضافاً این که کارشناسان و متخصصان فن باید موسیقی و غنای مورد نظر فقها را تعریف کنند. کار فقیه صدور حکم است. شناخت موضوعِ ،مربوط به عرف است، ولی در برخی موارد عرف نیز عاجز است; باید فرد متخصص موضوع راتبیین کند; مانند الکل صنعتی و سفید.

حرمت غنا:

غنای معمول در میان گروهی از مردم، هرگاه مشتمل بر اشعار عاشقانه درباره زنان و توصیف زیبایی های آنان و ذکر شراب و دیگر محرمات باشد، همه عالمان در حرمت آن متفق القول اند، چرا که مصداقِ لهو و غنای مذموم است. و اما اگر از این امور خالی گردد، مختصری از آن در اعیاد و جشن های زفاف جایز است اما آن چه امروز در میان (صوفیه) معمول است که انواع آلات طرب را در این زمینه به کار می برند، حرام است.

منبع:
اسلام کوئست
پایگاه اطلاع راسانی حوزه
استفتا از دفاتر آیات عظام: خامنه ای، سیستانی، مکارم شیرازی، نوری همدانی (مد ظلهم العالی) توسط سایت اسلام کوئست.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: